Polski: Przykładem charakterystycznego dla Sarah Lucas przewrotnego ujęcia schematów kobiecości i męskości jest trawestacja kliszy panien w kąpieli – jednej z najbardziej znanych figur w ikonografii, która odnajduje nową interpretację w wieloelementowej instalacji artystki zatytułowanej Rzymianie. Na pierwszym planie widzimy dwie odrapane żeliwne wanny otoczone niedbale rozrzuconymi odlewami ciężkich butów z klamrami, które przywodzą na myśl caligae, obuwie rzymskich legionistów i centurionów, pospiesznie „porzucone” przed kąpielą lub orgią. Obok widoczne są dwie strzeliste formy skonstruowane z rozciągniętych na drucie rajstop, przymocowanych do podłogi betonowymi butami na obcasie. Pantofle i bezwstydnie opięte rajstopami kuliste formy podkreślają seksualność, a jednocześnie groteskowość dwóch kobiecych sylwetek, które zachowują bezpieczny dystans od „centurionów”. W tej bezceremonialnej komedii seksualnej Lucas pozostawia widzowi pole do interpretacji zainscenizowanej przez siebie sceny, przewrotnie nazywając swoją pracę neutralnym płciowo rzeczownikiem „Romans”, który odnosić się może zarówno do Rzymian, jak i Rzymianek. Nazwa przywodzi również na myśl łaźnie rzymskie, strefę nagości i luksusu, dwuznacznie skontrastowaną z nieokrzesaną i brutalistyczną estetyką ready mades.