Jan Kazimierz Denhoff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Kazimierz Denhoff
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1649
Warszawa

Data i miejsce śmierci

20 czerwca 1697
Rzym

Biskup Cezeny
Okres sprawowania

1687–1697

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

10 listopada 1687
biskup Cezeny

Sakra biskupia

14 grudnia 1687

Kreacja kardynalska

2 września 1686
Innocenty XI

Kościół tytularny

San Giovanni a Porta Latina

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 grudnia 1687

Konsekrator

Carlo Pio di Savoia

Współkonsekratorzy

Odoardo Cibo
Prospero Bottini

Jan Kazimierz Denhoff herbu Dzik (ur. 6 czerwca 1649 w Warszawie, zm. 20 czerwca 1697 w Rzymie) – opat komendatoryjny mogilski 1666, kanonik warszawski, dziekan płocki, kanonik krakowski 1681, kardynał 1686, biskup Ceseny 1688; autor kilku dzieł teologicznych, rezydent[1] Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w latach 1682–1686[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn ówczesnego dworzanina królewskiego Teodora Denhoffa i Katarzyny Franciszki von Bessen. Chrzestnym ojcem przyszłego kardynała został były kardynał, a wtedy już król polskiJan II Kazimierz Waza.

Młody Denhoff podstawy edukacji zdobył w Kolegium Jezuitów w Pułtusku.

W czasach Jana III Sobieskiego Jan Kazimierz Denhoff reprezentował polskie interesy w Stolicy Apostolskiej. Po zwycięstwie pod Wiedniem (1683) w imieniu króla wręczył papieżowi Innocentemu XI zdobyty na Turkach sztandar Mahometa, który zawieszono pod sklepieniem bazyliki św. Jana na Lateranie, a także inne trofea oraz list zaczynający się od słów: „Venimus, vidimus, Deus vicit”.

Jadąc do Rzymu Denhoff podjął starania o sprowadzenie do Polski zakonu trynitarzy. Przybyłym zakonnikom szczególną opiekę okazała m.in. matka kardynała Denhoffa oraz szwagier – Marcin Kątski.

W 1686 Jan Kazimierz Denhoff otrzymał godność kardynała prezbitera (kościół tytularny: San Giovanni a Porta Latina). Był kamerlingiem Kolegium Kardynalskiego w latach 1695–1696. Krótko przed śmiercią zrezygnował z diecezji Cesena.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia dyplomacji polskiej, t. II: 1572-1795, pod redakcją Zbigniewa Wójcika, Warszawa 1982, s. 271.
  2. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 143.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]