Oleksandr Oles
Oleksandr Oles | |
---|---|
Rodné jméno | Олександр Іванович Кандиба |
Narození | 23. listopadujul. / 5. prosince 1878greg. Bilopillja |
Úmrtí | 27. července 1944 (ve věku 65 let) Krč |
Místo pohřbení | Olšanské hřbitovy |
Pseudonym | Александр Олесь |
Povolání | básník, dramatik, spisovatel a dramaturg |
Národnost | Ukrajinci |
Témata | literatura, poezie a Symbolismus |
Podpis | |
multimediální obsah na Commons | |
Seznam děl v Souborném katalogu ČR | |
Některá data mohou pocházet z datové položky. |
Oleksandr Oles (ukrajinsky Олександр Олесь, vlastním jménem Olexandr Ivanovyč Kandyba (Олександр Іванович Кандиба); 5. prosince 1878 Kryha, Sumská oblast (Rusko)) – 27. července 1944 Praha[1]) byl ukrajinský básník.
Život a dílo
[editovat | editovat zdroj]Narodil se v chudé rolnické rodině. Studoval na Vysokém učení technickém v Kyjevě a na Vysoké škole veterinární v Charkově. V roce 1919 emigroval do Budapešti, později do Vídně a nakonec do Prahy, kde prožil největší část z 25 let svého pobytu v emigraci.[2] Jako jeden z prvních ukrajinských literátů psal o nespravedlnostech a zlu páchaným stalinským režimem. Celý svůj život v emigraci toužil po návratu do rodné vlasti, kterého se ale nedočkal. Byl roku 1944 pohřben a později i jeho manželka na Olšanských hřbitovech. Jejich ostatky byly v lednu roku 2017 exhumovány a převezeny do Kyjeva.[3] Dne 29. ledna byly slavnostně znovu uloženy na tamním Lukjanivském hřbitově.
K přednostem jeho děl patřila především jemnost lyriky, celou jeho tvorbou prostupuje jasně hmatatelný smutek. Do povědomí čtenářů se dostal hned svou první sbírkou Z žurboju radistť obňalas (1907, Se smutkem se radost objala). Vydal ještě několik dalších básnických sbírek: Poeziji. Knyha II (1909, Poezie. Kniha II), Poeziji. Knyha III (1911, Poezie. Knyha III), Dramatyčni etjudy. Knyha IV (1914, Dramatické etudy. Knyha IV), Poeziji. Knyha V (1917, Poezie. Kniha V). O své touze návratu domů píše ve sbírce Komu povim pečal moju (Komu povím o svém smutku) nebo Perezva (1921). Je také autorem mnoha dramatických děl a umělecké prózy: Po dorozi v kazku (Cestou k pohádce), Nad Dniprom (Nad Dněprem), Ostriv Ljubovi (Ostrov lásky), Natchnenňa (Nadšení) aj.[4]
Dne 3. ledna 2017 byly ostatky spisovatele a jeho manželky exhumovány. Podle českého práva musí pozůstalí po zemřelých platit po jejich pohřbu nájemné za místo na hřbitově. Až do nedávné doby platil za Olesův hrob nájem rodák z Ukrajiny Volodymyr Mychajlyšyn, občan České republiky. Po jeho smrti se syn (Mychajlyšyna), trvale žijící ve Švýcarsku, rozhodl svého otce pohřbít v Olesově hrobě.
Reference
[editovat | editovat zdroj]V tomto článku byl použit překlad textu z článku Олександр Олесь na ukrajinské Wikipedii.
- ↑ Archiv hl. m. Prahy, Matrika zemřelých hlavního magistrátu, sign. MAG Z24, s. 14
- ↑ ŠVEC, Michael. Exhumace básníka Olese v Praze hýbe Ukrajinou. Osobnosti mají spočinout v panteonu i s Banderou. Aktuálně.cz [online]. Economia, 2017-01-10 [cit. 2017-01-28]. Dostupné online.
- ↑ ŠVEC, Michael. Ostatky básníka Olese převezli z Olšan do Kyjeva. Ministerstvo kultury mu uspořádá nový pohřeb. Aktuálně.cz [online]. Economia [cit. 2017-01-28]. Dostupné online.
- ↑ https://is.muni.cz/th/109359/ff_b/Microsoft_Word_-_Bakalarka1.txt
Literatura
[editovat | editovat zdroj]- Шевельов Ю. Душа співає. (Лірика Олександра Олеся. До дня народження поета — 4-ХІІ.1878 // Нова Україна. — 1942. — Ч. 275 (4 грудня). — С. 4. Передрук у вид.: Шевельов Ю. Дорогою відрадянщення: публіцистичні та наукові тексти 1941—1943 рр. (харківський період). — Харків: Харківське історико-філологічне товариство, 2014. — С. 91-93.
- Віктор Жадько. Український некрополь.-К.,2005.-С.252.
- Петров В. Проблема О. Олеся // Українське слово: Хрестоматія української літератури та критики: В 4 кл. Кн.1. —К., 1994.
- Неврлі М. Олександр Олесь. Життя і творчість. — К., 1994.
- Зеров М. Від Куліша до Винниченка: Поезія Олеся і спроба нового її трактування // Зеров М. Твори: В 2 т. Т.1. — К.: Дніпро, 1990.
- Твори. — К.: Вид-во ЦК ЛКСМУ «МОЛОДЬ», 1971.
- Твори: В 2 т. — К.: Вид-во худ. літ-ри «Дніпро», 1990.
- Кедровський В. Олександер Кандиба-Олесь // Обриси минулого. Деякі останні діячі-українофіли напередодні революції 1917 року. — Нью-Йорк: Свобода, 1966. — С. 68-82.
- Неврлий М. Олександр Олесь: Життя і творчість. — К.: Дніпро, 1994.
- Кедровський В. Олександер Кандиба-Олесь // Обриси минулого. — Нью-Йорк: Свобода, 1966. — С. 68-82.
- Лаборєва О. Ознайомлення десятикласників з життям і творчістю Олександра Олеся. // Укр. мова і літ. в школі. −1990. — № 2.
- Олександр Олесь. Творча спадщина і сучасність: Збірник наукових праць. — Суми: Козацький вал, 1999. — 307 с.
- Радишевський Р. Журба і радість Олександра Олеся // Олесь О. Твори: У 2 т.- К., 1990.
- Харчук Р. «З журбою радість обнялась…» // Укр. мова і літ. в школі. — 1989.
- Празька літературна школа: Ліричні та епічні твори /Упорядування і передмова В. А. Просалової. — Донецьк: Східний видавничий дім, 2008. — 280 с
- Панорама Олесезнавчих праць / Валерій Власенко, Володимир Садівничий, Олена Ткаченко // Вісник Сумського державного університету. Серія «Філологія». — 2008. — № 2. — С. 24-42.
Externí odkazy
[editovat | editovat zdroj]- Obrázky, zvuky či videa k tématu Oleksandr Oles na Wikimedia Commons